"Gdyby ktoś oznajmił, że różnorodność naszych pięknych włoskich miast ma zostać zniszczona, aby stworzyć przestrzeń dla nowoczesnej architektury XXI wieku, to bez wątpienia usunięcie starych budowli oznaczałoby utratę tożsamości, poczucia własnej wartości oraz głęboką biedę ekonomiczną i kulturową" - mówi prezes Slow Food Carlo Petrini. Jako Włoch z krwi i kości, Petrini ceni sobie zarówno piękne miejskie pejzaże, jak i dobre jedzenie. To dzięki wysiłkom kierowanej przez niego organizacji restauracje i piekarnie w wielu zakątkach Italii przypomniały sobie o pistacjach z Bronte, cytrynach z Sorrento czy pomidorach z San Marzano. Gdy te zaś wróciły do łask, odżyły także tradycyjne metody ich hodowli, a wraz z nimi lokalne społeczności. Slow Food ma na swoim koncie sukcesy także w Australii. Z inicjatywy ruchu powstała Botaniczna Arka w Queensland, zajmująca się hodowlą zagrożonych wyginięciem roślin z lasów deszczowych z całego świata. W Melbourne uruchomiono zaś specjalny program szkolny informujący dzieci o pochodzeniu różnych produktów spożywczych. Pielęgnacja szkolnego ogródka i lekcje gotowania pomagają uchronić najmłodszych przed zgubnymi skutkami objadania się batonikami i chipsami.

Przyglądając się efektom pracy Slow Food, twórcy filmu trafiają także do Meksyku, gdzie organizacja upowszechnia uprawę endemicznych zbóż. Jeszcze niedawno rolnikom z Rancho Grande, niezdolnym do utrzymania się ze sprzedaży kawy, groziło widmo emigracji do USA. Dziś jednak sieją i zbierają dziką wanilię, która nie tylko nie narusza miejscowej równowagi biologicznej, ale i pozwoliła odżyć miejscowej wspólnocie. W kilku dotkniętych suszą regionach Mixteca pomocne okazało się zaś przywrócenie zbiorów amarantusa, niegdyś podstawowej rośliny uprawnej Majów i Azteków. Amarantus pozwala wyżywić ubogie miejscowe rodziny, przy okazji przywracając im poczucie godności i dumę z narodowych tradycji. Dokument "Slow Food czyli rewolucja" opowiada o walce, jaką zwolennicy kultury jedzenia toczą z procesami globalizacji. Organizacja odnosi sukcesy na wielu polach - niesie bowiem pomoc dla ekonomicznie upośledzonych regionów, tworzy alternatywę dla bezmyślnej eksploatacji środowiska i wreszcie pozwala na nowo cieszyć się smakiem, o którym zapomnieli już bywalcy barów z fast foodem.

Żródło: www.planete.pl