Nieprzyzwoicie bogaty gubernator prowincji, belgijski menedżer zwany królem Katangi, chiński biznesmen, który właśnie podpisał kontrakt stulecia z miejscowym rządem - to tylko kilka postaci z filmu o afrykańskim El Dorado. Ci ludzie odpowiedzialni są za zawieranie nowych strategicznych sojuszy, mających decydować o przyszłości całego regionu. Ich losy łączą się ze sobą w tragikomicznej scenerii społeczno-gospodarczego konfliktu, którego symboliczny wymiar każe traktować Katangę jako dotkliwy przykład działania ekonomicznej globalizacji.

Kongijska prowincja słynna jest z licznych złóż surowców. Stąd na cały świat wędruje złoto, srebro, miedź, cynk, ołów, węgiel, kobalt i uran. Bogactwo miejscowej ziemi nie przekłada się jednak na sytuację materialną lokalnej ludności. Surowce eksploatowane są przez międzynarodowe koncerny, walczące bezpardonowo o każdy metr kwadratowy gruntu, zwłaszcza od czasu, gdy w tutejszy biznes zaangażowały się także firmy z Chin i Indii. Ryzykując życiem, miejscowi nielegalnie wydobywają z ziemi cenną rudę lub kruszec. Mały kawałek surowca może zapewnić przeżycie ich rodzinom. Priorytety tubylców oraz przybyszów ze świata wielkiego biznesu są więc diametralnie różne. Sytuacja w Katandze do złudzenia przypomina czasy kolonialne. Kongijski grunt jest dosłownie rozkopywany na wyścigi przez żądnych zysku inwestorów, część zysku trafia do skorumpowanych funkcjonariuszy administracji, gdy tymczasem masy muszą przetrwać w porażającej biedzie. Film Thierry'ego Michela "Dochodowa Katanga" ukazuje szaleństwo panujące w regionie, rażący przykład bezkarności możnych tego świata i wielką rozgrywkę gospodarczych sił, bardziej wpływowych od państwowych rządów.

Żródło: www.planete.pl